Ein krigar..

Ansikt fullt av fure
veirbitt og hardt
nesten som gneis
med eit glitrande, strålande glimt

Sleten kropp
vakent sinn,                               
søkande og på leit
Finn du? Ser vi?


Lik ein krigar
hard, bestemt og hissig
skremande, i angrep
heilt til ein ser det ømme glimt av eit smil

Kanskje den harde yta
ikkje er så hard?
kanskje gøymer den agge og tvil?
Er den eit skal rundt engste og frykt?

Som nordavinden
der den bles
kaldt og hardt
Piskande i fjeset, samtidig mjuk - som eit kviskrande ekko

Brått løyer vinden
og ein kan kjenne varmen
frå ei sol ein ikkje visste var
I eit glimt treff ei solstråle - varmande, strålande

Ingen krigar
står kun hard og steil
Ser du?  litt nærare - langt inn i eit glimt
skimer den største varme, lik ei sol - brennande heitt!

Djupt i ein krigars sjel
ligg og redsla og engsta
lik plomma i eit egg
polstra, men sårbar - mjuk som fløyel

Brått er den ikkje meir
ikkje den harde yta
ikkje den mjuke kjerna
Kva var der eigentleg?